I WYWIAD I ATLAS PERSPEKTYW

Cześć,

Nazywam się Paulina i lada moment przyjdzie mi żyć na tych świecie ćwierć wieku :) Moim rodzinnym miastem jest industrialna Łódź, jednak w pogoni za zmianami przeprowadziłam się niespełna dwa lata temu do Wrocławia. Tutaj studiuję i pracuję w dziale Content Marketingu. Podróżuję autostopem od 4 lat, mniej więcej tyle też prowadzę bloga.  Strona służy mi jako swego rodzaju dziennik, gdzie dzielę się moimi historiami i przemyśleniami, staram się także zamieszczać jak najwięcej informacji praktycznych z równych krajów, by ułatwić innym życie :) Udało mi się zarazić autostopem już czterech znajomych, co uważam za spory sukces! Tanie podróżowanie, spanie na dziko pod namiotem, jedzenie konserw i najtańszego chleba z marketu to mój sposób na zobaczenie świata. Nie boję się trudnych warunków, chodzę na kompromisy i biorę to co daje mi los. Przeważnie wyruszam bez planu, całkowity spontan, a moja trasa zmienia się z godziny na godzinę, w kółko pojawiają się nowe pomysły i szalone inicjatywy :) 

https://www.instagram.com/tymczasowy_brak_loginu/

1. W poście : ,, Dlaczego wyjechałam do Izraela" napisałaś, że razem z innymi podróżnikami opowiadaliście sobie ostatniego dnia w Izraelu o swoich dziwnych noclegach. Moje pytanie brzmi- jaki był Twój nocleg w tym kraju? Zaskoczyło Cię coś szczególnie?

Do Izraela przemyciłam namiot, jednak spałam pod nim raptem dwa razy - nad Morzem Czerwonym i nad Morzem Martwym. Ten drugi nocleg był ekstremalny ze względy na wiatr. Nie miałam śledzi, więc tropik przywiązany był sznurówkami od butów.  Nocą gdy zerwał się silny wiatr, ściana namiotu dosłownie należała mi na twarzy, tropik z wielkim impetem uderzał o dach i wręcz słyszałam jak skrzypi stelaż. Na szczęście oprócz nieprzespanej nocy nic złego się nie stało :) W Jerozolimie i Tel Avivie spałam u hostów na couchsurfingu. Bardzo fajni ludzie, jeden z nich dał mi swoje klucze od mieszkania i zniknął na dwa dni :D 

2.Jest osoba, która z tych wszystkich podróży najbardziej zapadła Ci w pamięć? Może opowiesz coś o niej?

Osób na swojej drodze spotkałam całe mnóstwo, podróżując autostopem mam bardzo bliski kontakt z miejscowymi i to jest fantastyczne. Dwie historię nasuwają mi się w tym momencie. W Maroku poznałam dwójkę młodych ludzi, oboje mówili tylko po arabsku i francusku, więc nie mogliśmy się w żaden sposób dogadać. A mimo to, spędziliśmy razem niemal 3 dni podróżując po północnym Maroku, wynajmując razem dom i śmiejąc się nie wiadomo z czego. Cały czas posługiwaliśmy się językiem migowym, a mimo to staliśmy się sobie bliscy. Druga historia zdążyła się w Serbii, w Mieście Diabła. Brzmi strasznie, ale właśnie tam poznałam drwala, który sprzedaje pamiątki i razem siedzieliśmy do później nocy rozmawiając o życiu, popijając rakiję. 

3. Podróżowanie to dla Ciebie chwilowa rozrywka czy raczej coś co będziesz chciała robić również za 5,10, a nawet 20 lat?

Na pewno nie jest chwilowa rozrywka, ani zachcianka. Autostop daje wolność i swobodę, choć często dzieje się to kosztem komfortu. To nie ma jednak znaczenia, ponieważ, gdy patrzę na mapę to pragnę więcej i więcej! Uważam, że naprawdę widziałam niewiele i czeka mnie jeszcze mnóstwo niespodzianek. Za 5 dni wyruszam do Norwegii, by wypróbować nowe techniki survivalowe. A w przyszłym roku chce spełnić swoje największe marzenie, czyli wyruszyć autostopem do Kambodży, przez Rosję i Chiny, aż do Tajlandii i może dalej. Z biletem w jedną stronę albo i bez żadnego :P Przez trzy miesiące zamierzam włóczyć się po Azji południowo-wschodniej i cieszyć się każdym dniem. 

4. Zazwyczaj masz zaplanowane na jak długo wyjeżdżasz czy decydujesz o tym dopiero po jakimś czasie pobytu w danym miejscu.

O tym na jak długo wyjeżdżam niestety wiem od samego początku. Nie mogę w tym momencie pozwolić sobie na nagłe zniknięcie i nieograniczony czas, ponieważ studiuję i pracuję. Średnio udaje mi się zorganizować 3 wyjazdy rocznie po 1-3 tygodni i na razie muszę się tym zadowolić :) Ale tak jak wspomniałam, za rok będę miała większe możliwości.